De volgende soorten staan op deze pagina:

Zowel de Hemlock sparren als de Douglas spar zijn grote spar-achtige bomen. Ze hebben slappe naalden met witte strepen onder. De naalden zijn plat en dus niet stekend of stijf. Je onderscheidt ze het beste aan de schors en de denneappels. De Douglas staat heel veel in de Nederlandse bossen, soms vaker nog dan de fijnspar. De Hemlocks zijn toch een uitzondering, maar je ziet ze toch wel hier en daar. De Douglas is makkelijk te onderscheiden van de Hemlocks. Hemlocks onderling zijn vrij onmogelijk uit elkaar te houden. Het zijn wel ontzettend schitterende en tijdloze/ bijna sprookjesachtige bomen, vooral als ze vrij staan.

• 1. Boom heeft typische vrij kleine dennenappels (5 cm ofzo), met uitstekende dingetjes die op "slangentongen" lijken (gespleten met meerdere punten, zie de foto's). De stam is vaak bij iets grotere bomen zeer typisch van kleur en structuur. De bast is gebarsten en in de barsten is een gelig-goudkleurige kleur aanwezig (kurklaag): als je dit eenmaal herkent is hij altijd makkelijk. Kroon vaak wat onregelmatig. Naalden niet erg sterk en zitten niet regelmatig aan de tak. Onder witte strepen. Veel in bossen aangeplant en uitgezaaid. Een van de twee meest voorkomende sparachtigen in Nederland --> Douglasspar .

  Is te verwarren met bijvoorbeeld Zilverspar: die heeft ook slappe naalden. Maar de Douglas heeft lange bruine slanke knoppen en die specifieke appels.

• 2. Boom heeft slappe platte naalden van hoogstens 2 cm (kort dus). Toch wel ruwe bast, maar als hij jong is alleen wat afbladderend. Zeer kleine denneappels (tot 2 cm), maar wel erg veel. Liggen vrijwel altijd onder de boom met een heleboel. Jonge boompjes tot 5 meter hebben een duidelijke doorbuigende top.
  Twee soorten, met heel veel tot 2 a 3 cm kleine dennenappels. Niet vaak in de bossen, meer in tuinen --> Hemlockparren (Westerse en Oosterse).
  In de boeken worden onderscheiden aangegeven tussen de twee soorten, maar in praktijk is het zo goed als onmogelijk het verschil te zien. De verschillen zitten hem in de helderheid van de witte streep onder op de naalden en of de naalden in het midden het breedst zijn of aan de basis. Ik heb eens goed staan kijken met een expert en we konden het niet zien. Wie een bruikbare methode weet: laat maar weten.
  Hieronder een aantal foto's van de twee soorten. Het gele papiertje is steeds de Oosterse_hemlockspar Tsuga_canadensis , het witte papiertje de Westerse_hemlockspar.
  De Berghemlock komt bijna niet voor en die bespreek ik niet.
  Om de soorten bijeen te zien kun je naar bomentuinen (arboretum of pinetum) zoals de Von Gimborn tuinen bij Utrecht (site is niet zo mooi, tuinen wel). Of als je meer in het noorden woont de < a href="http://www.pinetumanloo.nl/"> pinetum in Anloo bij Groningen. Bij die laatste staan hele mooie Hemlocks.